Dzikowiec

Duża, przemysłowo-rolnicza wieś usytuowana między Masywem Dzikowca a Górami Sowimi, ciągnąca się na długości około 2,5 km wzdłuż Dzika, przecinającego tu Garb Dzikowca. Jej zabudowania leżą na wysokości około 470-505 m w rozległym obniżeniu pomiędzy północno-zachodnimi podnóżami południowej części Gór Sowich a Wzgórzami Włodzickimi. Centrum wsi leży w tzw. Rowie Czerwieńczyc. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie wałbrzyskim.

Wieś posiada podstawową infrastrukturę i usługi. Przemysł reprezentuje znajdująca się od wielu lat w budowie duża prażalnia łupków ogniotrwałych, ogniotrwałych której na razie działa mały oddział produkcji materiałów ogniotrwałych. Dzikowiec posiada znaczne walory turystyczne i krajoznawcze, ale nie są one zupełnie wykorzystywane. Dzikowiec zachował układ wsi łańcuchowej, dostosowany do terenu i sporo cennych obiektów zabytkowych:

- Kościół zbudowany prawdopodobnie w 1645 r
- 2 kapliczki: pierwsza murowana, domkowa z roku 1828, druga murowana z połowy XIX w
- zespół dworski w centrum wsi wzniesiony w 2 połowie XVII w
- szkoła murowana z około 1930 r
- przy drodze w górze wsi stoi kamienny krzyż z XIX w

Kościół św. Marcina jest budowlą wzniesioną w 1645 r. na miejscu wcześniejszej świątyni gotyckiej. Wewnątrz znajduje się barokowe wyposażenie, w tym ołtarze, obrazy, rzeźby, ambona i chrzcielnica. Zabytkiem jest również plebania stojąca przy kościele zbudowana w 1791 r.

Dzikowiec powstał na pocz. XIV w. jako wieś królewska. W 1390 r. część wsi kupili kłodzcy augustianie i w rękach zakonników (od 1597 r. jezuitów) pozostawała ona aż do 1776 r., a więc do momentu kasaty majątku zakonnego. W wieku XVII w bezpośrednim sąsiedztwie wsi powstała pierwsza kopalnia węgla kamiennego, w kolejnym uruchomiono następne. Niemiecka nazwa Dzikowca to Ebersdorf.